Bugun...

Ahmet Zorlu

ANLAMAYA ÇALIŞMAK.

Tarih: 12-12-2020 12:11:00 Güncelleme: 12-12-2020 12:20:00

Seni de anlamaya çalışıyorum kardeşim, ama gören göz, çalışan beyin bazı şeyleri sorgular..

Sende o yok.

O nedenle anlayamıyorum, bu adanmışlığını.

‘Yolsuzluğu kazıyacağız’ dediklerinde, ben de senin gibi heyecanlanmıştım.

Yoksulluğun defterini düreceklerini söylediklerinde ise ben de senin gibi, ellerim patlarcasına alkışlamıştım.

Yasakları defedeceklerini ilan ettiklerinde, ‘Özgürlükler Ülkesi Türkiye’ hayali de kurmuştum.

Hele, “Bir dolar bir lira olacak” diyerek paramızı sıfırlardan arındırdıklarında, hafiflemiştim seninle birlikte.

Ardından, “Ali ile Ayşe bir çanta dolusu kitap yerine Hans ile Helga gibi incecik bir tabletle gidecek okula ve çağın teknolojik gelişmelerini günü gününe takip edecek” dediklerinde, geleceğimiz olan çocuklarımız için adeta hayaller kurmuş, ‘bilimsel eğitim işte budur’ diye bile söylenmiştim.

Yetmedi, “Emekli Mehmet amca, ev hanımı Ayşe Teyze de bundan böyle dilediği hastaneye gidip, tek kuruş ödemeden romatizmasını tedavi ettirebilecek. İlaçlarını istediği eczaneden alabilecek” dediler ya, çok sevinmiştim senin adına ve ‘Bu kadar büyük reform Alamanyada bile yok’ diye geçirmiştim içimden.

Devletin Malı olarak gördüğümüz ve ‘Zarar eden kuruluşlar’ olarak lanse ettikleri KİT’leri, Kamu Bankalarını, Devlet Üretme Çiftliklerini, Limanlarımızı, Haberleşme Ağımızı sattıklarında bile, “Bunlar devletin sırtında yükse, devlet hafiflemiştir” diyerek sessiz kalmıştım.

Ülkenin Ordusunu, Yargısını, Eğitim Sistemini emanet ettikleri Fetullah Gülen’in önünde reverans yapmaya başladıklarında, Devletin anahtarını ‘Hocaefendilerine’ altın tepside sunduklarında bile ‘Vardır bir bildikleri’ demiştin ya..

İşte orada durup düşünmen gerekirdi.

Zira ülkesini, bayrağını, milletini sevenler toplanıp icat ettikleri, ‘Ergenekon’ adı altında olmayan bir örgütten hapislere doldurulmuştu.

Ama sen biat etmiştin bir kere.

Kazıyacağız dedikleri yolsuzlukta dünya lideri olduk, alkışladın.

Ülkenin yüzde 78’ini yoksulluk, neredeyse yüzde 35’ini açlıkla sınamaya kalkıştılar, yine alkışladın.

Nefes almanın ötesinde her şey yasaklandı, bir daha alkışladın.

Cebindeki Türk Lirasına karşı dolar tam 8 kat arttı, “Hani bir dolar 1 lira olacaktı’ demedin, demediğin gibi, meydanlara koştun, “Yaşa Varol” dedin.

Hans ve Helga gibi tabletletle okula gidecekler dedikleri çocuklarımız, Ortaokulda, Lisede “Kan akıtan, adam kesen” teröristlerin felsefesini okuyor ders kitaplarında, gıkın çıkmadı.

Karnın ağrıdığında, romatizman azdığında koşup gittiğin özel hastaneler, kapıdan girdiğinden çıkana kadar her şeyi paralı hale getirdi, kamu hastanelerindeki kuyruklar, Kılıçdaroğlu’nun SSK Hastanelerine beş basar konuma geldi, ama sessizce izliyorsun yaşananları.

Kamu adına ne varsa satıldı, büyük bölümü kapatıldı, senin pamuk ekmen, pancar ekmen, tütün ekmen neredeyse yasak hale geldi. Amerikan tütünü, Amerikan Şekeri kullanmaya başladın, Amerikan Pamuğu ile yapılıyor giydiğin elbise.

Önünde kırk takla attıkları, ’Hocaefendileri’ artık vatan haini, ama onun önünde bel kırıp gerdan kıvıranlar hala devetin kilit noktalarında.

Artık fakirlikle açlık sınırında yaşıyorsun.

Daha sayayım mı ‘Yapacağız’ deyip tersini yaptıklarını.

Demokratik haklarını çekip aldılar kardeşim.

Ülkede gösteri yapmak serbest, ama iktidara destek için olursa.

Ülkede özgürce yazı yazmak serbest, ama iktidar ve Reis için methiyeler içeriyorsa.

Seni anlamıyorum ama anlamaya çalışıyorum.

Şöyle iki yıl içinde bu iktidarın çizdiği zikzakları incelesen bile, sen de Cemal Enginyurt gibi ‘Lann noluyor’ diyeceksin ama, sen dün yaşadıklarını bile unutuyorsun.

Sofrandaki ekmeğinle oynuyorlar görmüyor musun?

Yüzde 70 artan temel gıda maddelerinin fiyatlarında, ‘Yüzde 10 indirim yapıyoruz’ diyenleri bile alkışlayacak kadar idrak yoksunu haline geldin, getirildin.

Bilmiyorum uyanman için ne yapmak lazım.

Zira, öyle bir uyuyorsun ki, ‘Buna Gaflet Uykusu’ tanımı bile hafif gelir.

O nedenle, seni anlamaya çalışmaktan da vazgeçtim artık.

Sanırım, ekmeği bile alamayacağın günler çok uzakta değil.

O zaman akıllanırsın belki, ya da uyanırsın..

Ahmet ZORLU